Op zaterdagavond 22 april was Sportzaal Almeloë omgetoverd in Franse sferen met de Franse vlag, ballonnen, parasols, tafels met kleedjes, stokbrood, kaasjes en een glaasje wijn, een bankje met lantaarnpaal, lavendel en andere planten, licht en uiteraard Franse muziek. 

Het werd een hele gezellige avond vol bekende en minder bekende Franse chansons waar we als muziekvereniging vol trots op terugkijken.

Er werd gestart met Vive la France waarna de jongeren van het opleidingsorkest enkele Franse nummers ten gehore brachten. Na de Symphonie van Gossec kwam accordeonist Wolfram Reisiger ten tonele die samen met het orkest het typisch Franse Sous le Ciel de Paris  speelde.

Na Hymne a la Musique was het de beurt aan zanger Joris Udo de Haes om het orkest vocaal te begeleiden met het gevoelige nummer Voir un ami pleurer van Jacques Brel. Vanwege die gevoeligheid zong Joris de sublieme Nederlandse vertaling van het lied (door Guus Vleugel) zodat iedereen de tekst ook kon begrijpen.
De pauze werd voorafgegaan door The Best of Charles Aznavour en vervolgd met Le Gendarme de Saint-Tropez naar de film met Louis de Funes en de grootste hit van de Franse jongensgroep Les Poppys: “Non, non rien n’a changé”. Beide laatste nummers werden meegespeeld door de gevorderde jeugdleden van het opleidingsorkest.
Op een Franse muziekavond kan en mag één van de grootste zangeressen die Frankrijk ooit heeft gehad, Edith Piaff, niet ontbreken. We speelden “A tribute to Edith Piaff” van Roland Kernen.
Na Une Belle Histoire werd trombonist Erwin Lenderink naar voren geroepen. Hij is inmiddels 40 jaar muzikant en daarvoor kreeg hij, naast een toespraak van onze voorzitter, een oorkonde en een spelde van de KNMO opgespeld. Als vereniging hopen wij Erwin nog lang als muzikant te mogen horen.

Na deze huldiging mocht Erwin direct aantreden voor het nummer Bruxelles van Jacques Brel waarbij de gehele trombone sectie een hoofdrol speelde.
De avond werd afgesloten met de op bruiloften veel gespeelde hit “Les Lacs du Connemara”, waarbij naar goed gebruik werd gezwaaid met witte doekjes.
Met dank aan Wolfram Riesinger, Joris Udo de Haes en onze opleidingsorkesten voor hun gastoptredens. Daarnaast de aankleedcommissie voor hun fantastische werk, de fotograaf en de mensen van licht en geluid.